Projekt dotyczy praktyk muzealnych artykułujących doświadczenia pracy industrialnej we współczesnej Europie. Celem badań jest opis i wskazanie prawidłowości procesu tworzenia dziedzictwa pracy przybierających postać różnych form jej widzialności i niewidzialności. Multisensualność przestrzeni muzealnej, prezentowane eksponaty, proponowane narracje, działania muzealniczek i muzealników splatały się w całości niekiedy eksponujące pracę, ale częściej kierujące uwagę publiczności gdzie indziej (na produkt pracy, technologię produkcji, dzieje zakładu, jego właścicieli). Zamierzeniem przedsięwzięcia jest zestawienie reprezentacji pracy powstających w historycznych kontekstach, które różnią doświadczenia np. kryzysów ekonomicznych, transformacji ustrojowej oraz porównanie zinstytucjonalizowanych, odgórnie tworzonych narracji z działalnością organizacji społecznych.
Projekt realizowany w latach 2022-2023 jest finansowany przez program Inicjatywa Doskonałości UJ.
Projekt realizowany we współpracy z Muzeum Inżynierii i Techniki w Krakowie poświęcony jest terminologii związanej z pracą i jej muzealnymi reprezentacjami. Jest to działanie inicjujące współpracę środowiska akademickiego z otoczeniem społecznym.
Celem projektu było stworzenie słownika pojęć związanych z pracą, mającego praktyczne zastosowanie w ewidencjowaniu i opisywaniu zbiorów Muzeum. Podstawą działań było 10 wybranych obiektów reprezentatywnych dla muzealnej kolekcji, analizowanych w ramach spotkań warsztatowych grupy badawczej obejmującej również studentki/studentów i doktorantki/doktorantów Wydziału Historycznego UJ oraz pracownice/pracowników Muzeum. Efektem wspólnej pracy jest wstępna konceptualizacja dziedzictwa pracy oraz opracowanie kodów analitycznych usprawniających pracę muzealniczek/muzealników.
Proponowane pojęcia wykraczają poza podstawowe kategorie deskryptywne używane podczas inwentaryzacji obiektów (tj. autor lub wytwórca, rodzaj obiektu, pochodzenie, czas i miejsce powstania, materiał, wymiary, technika wykonania). Obejmują zagadnienia odnoszące się m.in. do: pracy jako doświadczenia cielesnego, ekonomii i polityk pracy, miejsc pracy, kultury pracy, umiejętności i technologii, pracy i mobilności, pracy i wypoczynku, reprezentacji pracy, pracy w perspektywie gender i klasowej. Wypracowane słowa kluczowe stanowią zalążek rozwijanego w przyszłości słownika, którym można opisać muzealne zbiory, ujawniając pomijane do tej pory konteksty.
Projekt realizowany przy wsparciu finansowym Priorytetowego Obszaru Badawczego Dziedzictwo w ramach Programu Strategicznego Inicjatywa Doskonałości w Uniwersytecie Jagiellońskim.
Projekt realizowany we współpracy z Muzeum Inżynierii i Techniki w Krakowie w latach 2022-2023. Jego celem jest opracowanie procedury wywiadu z darczyńcami przekazującymi obiekty instytucjom zajmującym się ochroną dziedzictwa techniki oraz przemysłu.
Procedura ułatwi pozyskiwanie informacji odnoszących się do losów obiektu przed jego heritagizacją. Rozmowy z darczyńcami w szczególności dostarczą informacji o: sposobach użytkowania przedmiotu na przestrzeni lat (w tym dotyczących ergonomii, wydajności, dokonywanych modyfikacji i adaptacji do stanowiska pracy), osobach korzystających z danego narzędzia a wreszcie relacji społecznych budowanych przy jego udziale.
Projektowane zamierzenie w warstwie teoretycznej odwołuje się do koncepcji biografii rzeczy/ artefaktów. Przedmioty widziane są w związku z tym przez pryzmat zmian jakim podlegają w trakcie swojego „życia” i ich roli jako składnika relacji międzyludzkich. Metodologicznym oparciem dla projektu jest wypracowana przez członków zespołu Homo [Lab]orans technika wywiadu ustrukturyzowanego. Zostanie ona zaadoptowana do założeń i celów projektu.
Projekt finansowany jest ze środków Programu Strategicznego Inicjatywa Doskonałości w Uniwersytecie Jagiellońskim w ramach Priorytetowego Obszaru Badawczego „Heritage” (konkurs: „Minigranty – Nauka dla Społeczeństwa”).